Een lang weekend!:)

Hallo allemaal,

Daar was ik alweer met een nieuwe blog over mijn weekend, die donderdag middag al begon. Toen ben ik na stage samen met Hanneke naar een ‘Wijn- en Muziekfees’ geweest in het winkelcentrum hier in Worcester. Het was echt super leuk! Bij de ingang kochten we een wijnglas en het proeven kon beginnen. Er stonden wel een stuk of tien wijnkraampjes waar we allerlei soorten wijn konden proeven, met ons eigen wijnglas. Echt super leuk! Er waren ook nog een aantal kraampjes met super leuke souvenirtjes. Hier hebben Hanneke en ik allerlei leuke dingen gekocht. Vervolgens zijn we een stukje verder gelopen waar al een Afrikaanse zanger aan het zingen was. Het was echt een super leuk, ontspannen sfeertje en we hebben dan ook heerlijk genoten aan het water met de muziek op de achtergrond. Om half negen zijn we met een wijntje aangeschoven bij het afsluitingsoptreden van die dag; Bobby van Jaarsveld. Een super populaire Afrikaanse zanger. We kregen al snel door hoe populair hij was, toen hij het podium op kwam. Het leek alsof Justin Bieber zojuist op het podium was gekomen, haha. Het was wel echt super leuk en we hebben genoten van de Afrikaanse muziek. Wat wel een beetje tegenviel was het enthousiasme van de Afrikanen. Gillen konden ze wel, maar iedereen bleef netjes zitten, terwijl Hanneke en ik stonden te dansen op de muziek. Op een gegeven moment sprak een wildvreemd Afrikaans meisje ons aan. Haar vriendinnen wilden niet met haar mee naar voren bij het podium. Ze wilde echter heel graag een selfie met Bobby maken. Of wij mee wilden. Natuurlijk! Wij zijn wel in voor zoiets geks en niemand kent ons hier toch. Dit hebben we dan ook zeker gedaan, maar helaas was het meisje zo nerveus, dat de foto volledig bewogen is en er niks op te zien is, helaas! Al met al was het wel een super geslaagd festival!

Vrijdag hadden we een redelijk rustig dagje. We zijn ’s ochtends langs geweest bij ‘Worcester primary school’. We waren een aantal weken geleden in de kerk door een Nederlander ‘Sjoerd’ uitgenodigd om een keer bij hem op het werk te komen kijken. Zo konden we een beeld krijgen van hoe het onderwijs in Afrika is. Dit gingen we vandaag dus doen. We kregen van hem een rondleiding door de school, die heel Amerikaans voordeed. Er was een grote aula waar een soort muziekles werd gegeven. Ook kregen hier jongens ‘stoeien’. Dit krijgen de jongens van jongs af aan om te leren vallen enzovoort. De meiden krijgen dan van jongs af aan ritmisch gymnastiek. Super leuk om te zien! Door het hele gebouw hingen in de gangen foto's van leerlingen van de school die het goed deden in sport. De school lijkt wat dat betreft dus erg prestatie gericht. Alle leerlingen krijgen ook vier dagen in de week na school sport. De jongens rugby en hockey en de meiden netbal, een soort korfbal, en hockey. Rondom de school waren dus grote sportvelden.
Ook viel het ons op dat er erg veel discipline was bij de leerlingen. Toen we met Sjoerd de bibliotheek in liepen en hij riep 'Goeiemore', stonden alle kinderen op en zeiden in koor 'Goeiemore, meneer'. Ze bleven net zo lang netjes staan totdat Sjoerd aangaf dat ze weer hun gang mochten gaan. Het was echt leuk om zo te zien hoe het binnen een basisschool in Zuid-Afrika er aan toe gaat.
Nadat we de school hadden bezocht hebben we nog heerlijk twee uur gesport in de sportschool. Dit is echt heerlijk, omdat we hier weinig beweging krijgen. We doen alles met de auto.

Zaterdag hebben we eerst heerlijk uitgeslapen want 's middags gingen we met Ingrid en Jaap, docenten die nu 10 dagen op bezoek zijn, Dianne, Marije en Laura, andere studenten die hier zitten en Jenita en Anouk ziplinen in Ceres. Anouk en Jenita kwamen eerst naar ons toe gereden en vervolgens zijn we met zijn vieren in de auto richting Ceres gegaan. Het ziplinen was echt super gaaf! Tussen rotsen en over riviertjes gingen we, in een tuigje, met lijnen van platform naar platform. Het gaf echt een kick en het uitzicht was prachtig!
Vervolgens zijn we nog met de hele groep in Ceres gaan eten. Leuk om weer even andere mensen te spreken die een stukje van 'thuis' zijn.
De terugweg naar huis hebben we echter iets bizars meegemaakt. Midden op de snelweg lag er plotseling een man op de weg. Met zijn hoofd lag hij precies over de lijnen, dus als wij rechtdoor waren gereden, waren we precies over zijn hoofd gereden. Gelukkig had Hanneke een geweldig reactievermogen, dus we konden er precies omheen. We waren echt allemaal in shock en we konden bijna niet geloven wat we hadden gezien, maar het was toch echt zo. We zijn toch maar omgekeerd en toen zagen we gelukkig dat de man niet meer op de weg lag. Hij liep aan de andere kant van de weg slingerend in de berm. Hij was hartstikke dronken en het was wellicht een soort zelfmoord poging. We hebben dus maar de politie gebeld, waar we in de wacht werden gezet. Ja, het kan allemaal in Afrika, zelfs bij het noodnummer...... Uiteindelijk kregen we ze dan eindelijk aan de lijn. We hebben half schreeuwend ons verhaal uitgelegd aan de Afrikaanse politie en ze zouden iemand sturen om te checken. Nog half in shock zijn we weer naar huis gegaan. Wat zijn we blij dat het goed is afgelopen en dat we alles hebben kunnen doen wat in ons vermogen lag, maar wat laat zo'n situatie zien hoe uitzichtloos sommige mensen hier zijn.....

Zondag was een rustig dagje. We zijn 's ochtends naar de kerk geweest in Worcester en 's middags hebben we heerlijk aan het water bij het winkelcentrum gechilld met zijn vieren. Lekker kletsen en genieten van elkaar en de zon.
Vandaag hadden we nog een dag weekend en toen zijn Hanneke en ik naar 'Bloemendal Addiction Treatment' geweest. Een afkick kliniek bij Paarl, waar ze Nederlandse mensen behandelen. We hebben een rondleiding gekregen over het terrein en ze hebben van alles verteld over hoe de behandeling van patiënten daar is. Super interessant om te zien. Het is echt net zo'n kliniek als in het programma 'Verslaafd'. Super luxe en vooral weggelegd voor rijke mensen. Alle patiënten worden dan ook vanuit 'het Gooi' doorverwezen naar hun. Namens Tiemen heb ik een kritische vraag gesteld, waarom het voor Nederlanders nou beter is om af te kicken in Zuid-Afrika. Hier hadden ze echter niet echt een antwoord op. Van de Nederlandse patiënten hoorden ze vooral dat ze het soms echt nodig hadden om echt weg te zijn van hun situatie. Het was wel goed om te horen dat ze er heel erg bovenop zaten als het ging om de 'aftercare' na terugkeer van de patiënten in Nederland. Ik denk toch zeker wel dat zo'n behandeling kan helpen voor Nederlandse verslaafden.

Na dit bezoekje zijn we nog door gereden naar 'Babylonstoren', dicht in de buurt van de kliniek. Dit is een grote boerderij waar ze echt van alles verbouwen. Super leuk om door heen te lopen en het allerleukste is dat ze een restaurant hebben, waar al hun eten en drinken uit eigen tuin komt. Echt prachtig om te zien en we hebben een heerlijke biologische cupcake gehad en een biologisch drankje. Het was al met al een heerlijk ontspannen dagje.

Morgen begint weer een nieuwe stage week, dan gaat de wekker weer vroeg. Dat gaat vast lastig worden na zo'n lang weekend, maar ik ben ook weer heel benieuwd wat stage ons gaat brengen deze week. Wel heel fijn dat Tiemen over iets meer dan twee weken al komt!:):) 3,5 maand van huis is toch wel lang en ik kijk echt uit naar dat bezoekje van thuis!

Tot snel!
Liefs, Lotte