Happy Mandela Day!

Hallo lieve mensen!

Even een aanvulling op mijn vorige blog; bij de tour met de Hop on Hop off bus zijn we ook nog bij een ander township geweest, waar Foppe de Haan werd gezien als een Local. Toen hij coach was van Ajax Cape Town kwam hij daar heel vaak en heeft hij veel betekent voor de mensen daar. Super grappig!:)

Vorig weekend zijn we op zaterdag naar Cape Point, Cape of Good Hope, Boulders Beach en St. Patricks Bay geweest! Het was echt een super leuke tour, maar jammer genoeg regende het wel, dus dat was wel een beetje jammer. Zondag hebben we Signal Hill/Lions head beklommen, heerlijk in het zonnetje, ook zijn we naar het strand geweest, hier was de oudste werkende vuurtoren in Zuid-Afrika. 's avonds gingen we een film kijken; Invictous een film over Mandela, super grappig, want deze vuurtoren kwam dus in de film voor.
Ook zijn we naar Bo-Kaap geweest met alle super leuke gekleurde huisjes, hier hebben we allemaal leuke foto's gemaakt en daarna was ons plan om naar de kerk te gaan hier, maar onze taxi-chauffeur kon het zelfs niet vinden, dus dat was een beetje jammer.

Woensdag kwam poging twee om naar de kerk te gaan en nu was het wel gelukt. We kwamen binnen en werden meteen gevraagd om voorin te zitten tussen de andere mensen. Ze begonnn met zingen en dat was echt super mooi, Judith en ik kregen allebei kippenvel. Alleen toen we gingen bidden duurde het ongeveer een uur ofzo, dus dat was lichtelijk lang. Aan het eind werd er gevraagd om op te staan als je er voor het eerst was en toen ging iedereen voor ons klappen. We werden naar een speciaal kamertje gebracht en officieel welkom geheten in de kerk en gevraagd of we vaker wilden komen. Super lief, maar wel een beetje bijzonder. Al met al was het wel een leuke ervaring.

En toen was het gisteren (donderdag) Mandela Day!!:) Hij werd al weer 95. De dag begon heel bijzonder, want om 7 uur ging er een meisje uit onze kamer naar de wc, maar toen ze de keuken binnenliep stond daar een inbreker die heel hard de deur uit rende. Ze schrok zich rot natuurlijk en drukte op het alarm, maar wij dachten allemaal dat het een auto-alarm van buiten was en bleven lekker in ons bed liggen. Uiteindelijk kwam de politie en het is gelukkig goed afgelopen, maar het geeft je toch een beetje een onveilig gevoel. Het bijzondere van het verhaal is dat de dief een laptop heeft gestolen, sigaretten, eau de collogne en een reep chocola, die hij in onze keuken heeft opgegeten en het papiertje heeft achtergelaten, een bijzondere dief dus...
De rest van de dag was al net zo'n chaos als het begin van de dag. Het is hier gebruikelijk om 67 minuten community service te doen op Mandela dag, gelijk aan het aantal jaren dat Mandela heeft gevochten voor gelijkheid. Er kwamen dus allemaal andere vrijwilligers op ons project om te kijken en de moeders hebben de hele dag gedanst en gezongen met de kinderen, echt een super ervaring om dit mee te maken, maar wel lichtelijk chaos.
De rit naar ons middagproject was echt de meest rampzalige rit ever. Het verkeer is hier sowieso al chaos, want alle mensen hebben niet zo veel geduld en rijden dus gewoon door rood als het te lang duurt. Dat gebeurde dus recht voor onze neus, en we zagen best een heftig ongeluk gebeuren. Toen was de weg naar ons project ook nog afgezet en we wisten geen andere route, dus moesten we weer terug om de andere chauffeur te halen. Ook is onze ruit twee keer in een minuut gewassen en sprong er iemand uit de kofferbak van de auto voor ons, maar we hebben het overleefd...

De rest van de week hebben we ' normale' dagen gehad, super leuk vrijwilligerswerk gedaan en echt vooruitgang gezien. De muur bij Fikelela ter nagedachtenis aan het overleden meisje is zo goed als klaar en de moeders waren super dankbaar, echt heel gaaf om te zien.
Helaas was vandaag al weer onze laatste dag vrijwilligerswerk, wat ga ik al die lieve kleine schattige kindjes missen, maar de herinneringen blijven. Toen ik weg ging kreeg ik ook nog handkusjes en een soort van ' knipoog' van een super schattig meisje. Ik had haar geleerd om te knipogen, maar ze doet het met twee ogen tegelijkertijd!;)
Ik ben super dankbaar dat ik dit vrijwilligerswerk heb mogen doen en echt iets heb kunnen betekenen voor bepaalde individuen in dit super mooie land.

Morgen hopen we dan toch echt naar Robbeneiland te gaan, als het niet weer wordt gecanceled en heel misschien gaan we de tafelberg nog op. Dan vertrekken we zondag op onze reis naar Port Elizabeth en terug, super veel zin in!!

Liefs Lottei